Autorki i wokalistki w poszukiwaniu tożsamości

Z refleksji nad twórczością Osieckiej i piosenką jako formą kultury popularnej, także – z prawdziwej sympatii i przywiązania do piosenki, ale i z przekonania o doniosłości kobiecej (nawet – feministycznej) myśli we współczesnym świecie – wynika zainteresowanie Izoldy Kiec twórczością śpiewających i piszących kobiet, świadomych autorek i wokalistek.

W 2008 roku prof. Kiec przygotowała wraz ze swoimi seminarzystami z poznańskiej polonistyki monografię poświęconą twórczości Katarzyny Nosowskiej: Nosowska. Piosenka musi posiadać tekst… (redakcja Józefa Kurpisz i Krystyna Ziętek, Wydawnictwo MG, Warszawa). Autorzy publikacji uznali, że twórczość Nosowskiej jest nie tylko przejawem współczesnej kultury popularnej, lecz także literackiej i kobiecej – jest indywidualnym głosem artystki wrażliwej, wnikliwej, krytycznej i współczującej zarazem obserwatorki rzeczywistości, kreującej własny niepowtarzalny świat. Twórczość Nosowskiej jest dowodem na to, że także w dziedzinie piosenki możliwe jest osiągnięcie statusu sztuki najwyższej.

W roku 2013 ukazała się książka Izoldy Kiec W szarej sukience? Autorki i wokalistki w poszukiwaniu tożsamości (Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa), poświęcona tym śpiewającym i piszącym kobietom, które swoje istnienie na scenie traktują jako szczególną sposób odzyskiwania tożsamości, jako ekspresję indywidualnego „ja”. Wśród bohaterek książki są: Królowe Nocy, a wśród nich Ania Rusowicz, Natalia Kukulska, Monika Kuszyńska, Justyna Steczkowska, Maria Peszek; Syreny – Urszula Dudziak, Renata Przemyk, Zuza i Basia Wrońskie, Beata Kozidrak, oraz Cudzoziemki – Katarzyna Nosowska, Kayah, Kora, Edyta Bartosiewicz, Agnieszka Chylińska.

Izolda Kiec nie rezygnuje z pisania o śpiewających kobietach. W „Polonistyce” (lipiec/sierpień 2013) opublikowała artykuł Marii Peszek maskarady kobiecości. I projektuje nową książkę – Z wiśni kolczyki… – o wokalistkach naszego dzieciństwa, naszych rodziców, naszej – codziennej – tradycji.